മണൽ

നോവായി മാറിയ തീയാണ് നീ 

കുഞ്ഞു വെട്ടമായെന്നുള്ളിൽ  മിന്നിയോളെ 

രാവേറെയായിട്ടും ജാലകക്കമ്പിമേൽ 

ചാഞ്ഞിരുന്നാരെയോ തേടിനിൻ കണ്ണുകൾ 

വിജനമാം വീഥിയിൽ നിഴലായ്‌വന്നിടാൻ 

ആശയേറെ ഖൽബിലുണ്ടെന്നാലും 

പൊള്ളുന്ന മണലും ഞാനും ദൂരെയായി 

എങ്കിലും ഓമനേ നെഞ്ചിൽ നീ മാത്രമായ് 

                                                അഞ്ജന വി