വേനല്‍ നോവ് ......................
ഉരുകുന്ന സൂര്യന്‍ സാക്ഷിയാണ് ...
വേവുന്ന ഓര്‍മ്മകള്‍ ബാക്കിയാണ്....
ഇട നെഞ്ചില് ഇളനീരിന്‍ കുളിരുമായ്
നിന്റെ മുഖം മാത്രമിന്ന്‍ ഒരു ഓര്‍മ്മയാണ് ....
വരളുന്ന നദി പോലെ എൻ്റെ മിഴികള്‍ ..
വറ്റിയ കണ്ണുനീര്‍ ചാലുമായ് ഏതോ
നഷ്ട വസന്തത്തിലെ പൂന്തേന്‍ കൊതിച്ചു .
കാലടികളില്‍ ഒട്ടിയ മണ്ണ് പോലും ....
മുഖം തിരിച്ച് ഓടിയ നിഴലിൻറെ കൂടെ ആണ് .
മുറ്റത്തെ മാവില്‍ തൂങ്ങിയ കയറിനു ഒരുപാട്
മാമ്പഴക്കാലം ഓര്‍മ്മ കാണും ....
കാലം പഴക്കിയ കണ്ണുകളിലും അവ
മങ്ങാത്ത ചിത്രമായി തെളിഞ്ഞു കാണും .
നീ ഒഴുകുയ പുഴയും , തലോടിയ കാറ്റും
നുണഞ്ഞ മധുരവും ...എനിക്ക് ഇന്ന് അന്യമായ്
സൈക്കിള്‍ ചവിട്ടി വന്ന കത്തുകള്‍ ....
കഥ പറഞ്ഞ കണ്ണുകള്‍ .....
മൌനം പൊതിഞ്ഞ മോഹങ്ങള്‍ ....
നാമറിയാതെ നമ്മെ അറിഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്‍ ...
കാലം കടന്നതറിയാതെ.....
വാടിയ ചെമ്പക മൊട്ടുപോലെ ...
ഒരുപാട് ....സുഗന്ധം ബാക്കിവെച്ചു
വിരിയാതെ ......ഞാനും ....
എൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങളും .......
Comments
Post a Comment